Τι είναι οι Ρινικοί Πολύποδες;
Οι ρινικοί πολύποδες είναι καλοήθεις διογκώσεις του βλεννογόνου στο εσωτερικό της μύτης ή των παραρρίνιων κόλπων. Συχνά συνυπάρχουν συμπτώματα γενικότερης φλεγμονής στην περιοχή, οπότε η νόσος ονομάζεται χρόνια παραρρινοκολπίτιδα με ρινικούς πολύποδες. Αν το μέγεθός τους είναι μικρό μπορεί να μην προκαλούν συμπτώματα και να αποτελούν ένα τυχαίο εύρημα σε έλεγχο με ενδοσκόπηση ρινός ή σε μια αξονική τομογραφία. Όσο όμως μεγαλώνουν αποφράσσουν τη μύτη προκαλώντας μπούκωμα, ανοσμία και καταρροή. Οι ρινικοί πολύποδες εμφανίζονται στο 3% του γενικού πληθυσμού. Το ποσοστό αυτό είναι μεγαλύτερο σε ασθενείς που ταυτόχρονα εμφανίζουν άσθμα.
Τι προκαλεί τους ρινικούς πολύποδες;
- Χρόνια παραρρινοκολπίτιδα.
- Αλλεργική ρινίτιδα (θεωρείται ότι συνυπάρχει με τους πολύποδες χωρίς να τους προκαλεί)
- Άσθμα.
- Κυστική ίνωση.
- Γενετικοί παράγοντες
- Περιβαλλοντικοί παράγοντες-ρύποι (η σχέση με το κάπνισμα δεν είναι ακόμα εξακριβωμένη)
Τι συμπτώματα θα έχω?
Σημεία τα οποία μπορεί να δηλώνουν την παρουσία πολυπόδων στη μύτη είναι :
- Δυσχέρεια ρινικής αναπνοής.
- Μειωμένη αίσθηση όσφρησης.
- Ροχαλητό, άπνοιες.
- Καταρροή.
- Προσωπαλγία, αίσθημα πίεσης στο πρόσωπο.
- Ένρρινη ομιλία.
- Οπισθορρινικές εκκρίσεις.
Πώς γίνεται η διάγνωση:
Οι ρινικοί πολύποδες διαγιγνώσκονται με τη λήψη ιστορικού, την κλινική εξέταση και τον απεικονιστικό έλεγχο. Όταν είναι μεγάλοι σε μέγεθος αρκεί μια πρόσθια ρινοσκόπηση. Σε μικρότερου μεγέθους πολύποδες χρειάζεται ενδοσκόπηση της μύτης με κάμερα. Η αξονική τομογραφία βοηθάει να αντιληφθούμε την έκταση της βλάβης. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί η λήψη καλλιέργειας καθώς και βιοψίας του πολύποδα.
Θεραπεία ρινικής πολυποδίασης:
Οι ρινικοί πολύποδες, ανάλογα με τη βαρύτητα τους και τα συμπτώματα που προκαλούν, μπορούν να αντιμετωπιστούν είτε φαρμακευτικά είτε χειρουργικά. Ο στόχος της θεραπείας είναι η συρρίκνωση ή η αφαίρεση των ρινικών πολυπόδων και η αντιμετώπιση της φλεγμονής, προκειμένου να μην εμφανιστούν εκ νέου ή να εμφανιστούν μετά από πολλά χρόνια. Έτσι χρειάζεται μια μακροχρόνια, καθημερινή θεραπεία με πλύσεις με φυσιολογικό ορό και χρήση ρινικού σπρέι. Συνδυασμοί συγκεκριμένων αντιβιοτικών και από του στόματος στεροειδών φαρμάκων μπορούν να χρησιμοποιηθούν όταν υπάρχουν οι αντίστοιχες ενδείξεις.
Χειρουργική Θεραπεία:
Εάν η φαρμακευτική θεραπεία αποτύχει ή η νόσος εξαρχής είχε μεγάλη έκταση, τότε χρειάζεται χειρουργική επέμβαση. Αυτή η επέμβαση ονομάζεται λειτουργική ενδοσκοπική χειρουργική ρινός-παραρρινίων (FESS- Functional Endoscopic Sinus Surgery) και με αυτήν αφαιρούνται οι ρινικοί πολύποδες και οι παραρρίνιοι κόλποι παροχετεύουν με όσο το δυνατόν ευρύτερα στόμια στη ρινική κοιλότητα. Αυτό γίνεται ενδοσκοπικά (μέσα από τους ρώθωνες, με χρήση κάμερα ). Αφαιρείται ο παθολογικά εκφυλισμένος βλεννογόνος και ανοίγει χώρο στη μύτη, προκριμένου τα φάρμακα να δρουν σε μεγαλύτερη επιφάνεια και στα πιο δύσβατα σημεία.
Όπως αναφέραμε η νόσος μπορεί να υποτροπιάσει μετά από κάποιο διάστημα. Έτσι και μετά το χειρουργείο θα χρειαστεί μια αγωγή με πλύσεις και ρινικά σπρέι.
Μονοκλωνικά αντισώματα
Για ασθενείς που έχουν χειρουργηθεί και έχουν υποτροπιάσει ή ασθενείς που δεν μπορούν να χειρουργηθούν υπάρχει η θεραπεία με τα μονοκλωνικά αντισώματα. Αυτά τα φάρμακα τροποποιούν την αντίδραση του ανοσοποιητικού στη φλεγμονή, μειώνοντας τον σχηματισμό των πολυπόδων. Έχουν ακόμη μεγαλύτερη ένδειξη σε ασθενείς στους οποίους συνυπάρχει άσθμα.
