Τι είναι η οξεία παραρρινοκολπίτιδα;
Πιο συχνά λέγεται οξεία ιγμορίτιδα, και αποτελεί φλεγμονή της μύτης όσο και των παραρρίνιων κόλπων που συνήθως εξελίσσονται παράλληλα. Το 14% του πληθυσμού νοσεί μία φορά το χρόνο από κάποιας μορφής ρινοκολπίτιδα. Εμφανίζεται συνήθως μετά από ιογενείς λοιμώξεις( κοινό κρυολόγημα). Οι πιο πολλές ιώσεις που προσβάλλουν τη μύτη, υποχωρούν σταδιακά μετά από 7-10 ημέρες. Αν όμως η ρινική συμφόρηση παραμένει πέραν των 7 ημερών και οι ρινικές εκκρίσεις αρχίζουν να γίνονται πιο παχύρρευστες και κιτρινοπράσινες, έχουμε ενδείξεις οξείας παραρρινοκολπίτιδας. Αν αυτή η κατάσταση διαρκέσει περισσότερο από 3 μήνες, πλέον μιλάμε για χρόνια παραρρινοκολπίτιδα.
Ποιες είναι οι αιτίες?
Όπως είπαμε η πιο συχνή αιτία είναι η ιογενείς λοίμωξη που δε θεραπεύτηκε. Άλλες αιτίες είναι
– Αλλεργίες.
– Διαταραχές του ανοσολογικού συστήματος.(σακχαρώδης διαβήτης)
– Διαταραχές στον αερισμό της μύτης ( σκολίωση ρινικού διαφράγματος, πολύποδες μύτης κτλ).
Ποια είναι τα συμπτώματα της οξείας παραρρινοκολπίτιδας;
- Δυσχέρεια στη ρινική αναπνοή.
- Ρινικές εκκρίσεις (παχύρρευστες και κίτρινες πάνω από 7-10 ημέρες).
- Ευαισθησία ή πόνος στο πρόσωπο, γύρω από τα μάτια ή στο μέτωπο.
- Υποσμία ή κακοσμία
- Πονοκέφαλος.
- Βάρος στο σκύψιμο.
- Βουλωμένα αυτιά.
- Βήχας.
- Πόνος στα δόντια
- Κούραση.
- Πυρετός.
Πως γίνεται η διάγνωση?
Αν εμφανίζετε κάποια από αυτά τα συμπτώματα θα πρέπει να επισκεφτείτε τον ΩΡΛ. Η εξέταση περιλαμβάνει την ενδοσκόπηση της μύτης με τη χρήση ενδοσκοπίου και κάμερας, (έχει αντικαταστήσει πλέον την ακτινογραφία των ιγμορείων που γινόταν παλιότερα). Ενώ σε περίπτωση φυσιολογικής εξέτασης και αναλόγως των συμπτωμάτων μπορεί να χρειαστεί απεικόνιση με αξονική τομογραφία.
Θεραπεία της οξείας παραρρινοκολπίτιδας
Η θεραπεία στοχεύει στο να καθαρίσει η μύτη από τις εκκρίσεις και να αντιμετωπιστούν τα μικρόβια που έχουν αναπτυχθεί. Όταν τα συμπώματα διαρκούν λιγότερο από 7 ημέρες, χρειάζεται πρωτίστως αγωγή από τη μύτη με παυσίπονα, ρινικά αποσυμφορητικά και ρινικά σπρέι στεροειδών καθώς και ρινικές πλύσεις με φυσιολογικό ορό. Εφόσον η λοίμωξη δεν υποχωρεί θα χρειαστεί και κάλυψη με αντιβιοτικά.
Κάνω πολλές παραρρινοκολπίτιδες κάθε χρόνο.
Ασθενείς που κάνουν από 4 και πάνω παραρρινικολπίτιδες το χρόνο θεωρούνται ότι έχουν υποτροπιάζουσα παραρρινοκολπίτιδα. Οι σθενείς αυτοί θα πρέπει να εξεταστούν από ΩΡΛ προκειμένου να διερευνηθούν οι λόγοι των επαναλαμβανόμενων λοιμώξεων. Στα παιδιά μπορεί να υπάρχει κάποιο ξένο σώμα στη μύτη, όπως χάντρα ( που θα πρέπει να αφαιρεθεί), ενώ στους ενήλικες ρινικοί πολύποδες. Αν υπάρχει ιστορικό με αυτοάνοσο ή σακχαρώδη διαβήτη μπορεί να σηματοδοτεί απορρύθμιση της υποκείμενης νόσου. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι ασθενείς μπορεί να βοηθηθούν από τα ρινικά σπρέι στεροειδών και τις ρινικές πλύσεις για μεγάλο διάστημα.. Εάν αυτά τα μέτρα αποτύχουν, θα χρειαστεί να γίνει έλεγχος με αξονική τομογραφία και αναλόγως των ευρημάτων να συζητηθεί το ενδεχόμενο χειρουργικής επέμβασης. Αυτή είναι η ενδοσκοπική χειρουργική επέμβαση ρινός και παραρρινίων κόλπων, κατά την οποία ανοίγουν τα στόμια παραρρινίων κόλπων με αποτέλεσμα των καλύτερο καθαρισμό τους από τις εκκρίσεις και την αποφυγή ανάπτυξης μικροβίων.
